ok sevdiğim Beyaz Türklükten istemeyerek de olsa, önce davranıp ben istifa ediyorum. Artık Yeni Türkiye’de beyaz değil zenci Türküm. Son dönemde her yerde o kadar güçsüz, desteksiz ve dolayısıyla sahipsiz kaldık ki artık sistemin dışında kalanlarla empati kurabiliyorum. Dahil olduğum, beni tutacak hiçbir zümre, siyasi kabile de yok. Yeni TR’deki zenginleşmeden pay da alamadım. Yeni TR’nin orta gelirimle fakirleri arasında sayılırım. Ama yine de iyi ki pay almadım.
Kendimi iyice her şeyin dışında hisseder oldum. Emeklilere özeniyorum. Erkenden 40 yaş bunalımının kıyısında dolaşıyorum. Yine de yeni düzene teşekkür ederim. Tam bir değişim döneminin ortasında, bu tip dönemlerin bunalımlarını, kargaşalarını, çöküşlerini idrak ettim. Kendime ve düzene uzaktan bakabilme şansım oldu. Ruhen daha güçlü ve olgun hissediyorum. Bir başınalık güzel.
Böylelikle uzaktan bakabildiğimde şunu gördüm: birbirlerine laf eden kesimler herhangi bir yerde iktidarı ele geçirince birbirlerinden gördükleri benzer şeyleri yapıyorlardı ama daha çirkefçe ama daha acımasızca. Laik kesim olarak bazı şeyler müstahak bize ve içinde ben olsam da üzülemiyorum. Her şeyimiz kendimizce çizdiğimiz kurgulardan ve imajlardan ibaret. Esastaysa içleri çoğunlukla boş. Gerçeklerse tarihe kalıyor.
Eskiden Hello Kitty idik. Vaşak olmayı öğrenmemiz gerekecek.
Temsili Bir Beyaz Türk.
gece yolcusunun seyır defteri 